صاحبى البليد - على مصطفى الديب

صاحبى البليد
 
كنا عيال فى المدرسه
 
لايقين فى لبس المريله
 
فرحتنا واحنا بنحى العلم
 
واقفين بنهتف للنشيد
 
شكل الطابور
 
واحنا داخلين على الفصول
 
جرس الفسحه اللى كان بيجمع شملنا
 
رابعه اول والخناقه
 
والهزار والصرمحه
 
حصة الالعاب
 
والكوره الشراب
 
قلمى الرصاص والمسطره
 
والكراسات
 
علبة الالوان
 
صاحبى اللى كان بينام
 
فى حصة الاستاذ حسن
 
درس الحساب ..
 
والذكريات
 
وقعادنا فى التخته اللى ورا
 
صاحبى الوحيد
 
كان بليد فى المدرسه
 
بس شاطر فى المعاكسه والمعافره
 
وحب البنات
 
ولد فلاتى .
 
كان حلمه يطلع مزيكاتى
 
مع انه كان بياع كلام
 
ماقدرش يسكن قلبها
 
ولا حتى يرسم ضلها
 
صاحبى اللى مات وفى قلبه كام غنوة شجن
 
انا كنت ليه ضده فى حاجات
 
وهو ليه دفع الثمن
 
على مصطفى الديب
 
شاعر عامية مصرى
© 2024 - موقع الشعر