!! أبسألك يا دار !! - نايف عبدالله العُمري

يا دار وين اللي سكن فيك يا دار
أبسألك يا دار و أنتي اخبريني

يا دار من قلبي أبعطيك الأسرار
سر(ن) خفيته بين نفسي و بيني

اللي نبي فرقاه أصبح لنا جار
و اللي يبيه القلب وينه و ويني

إي و الله اللي صرت يا دار محتار
لأن شوفته يا دار شي ايهنيني

يا ما جلسنا فيك يا دار سمّار
يا دار من ذكراك تدمين فيني

يا دار يسكن في خفوقي له أذكار
يا دار له ذكرى لوت لي يميني

أضيق أنا يا دار و البال يندار
وشلون روّح كانت إيده بإيديني

اللي لها عين(ن) على كتف صقّار
و اللي لها شعر(ن) سواده يبيني

لا حل طاريها يجي ضيق و أنهار
تهل عبرات(ن) ملت جوف عيني

يا دار قصتنا ترى يومنا صغار
يا دار له وقت(ن) اعداده سنيني

مالي سواة إلا العنا و التعبّار
لا شفتها يا دار شي(ن) يجيني

و اليوم دنيانا تفرّق و الأقدار
و لا زال حبه بالحشايا مكيني

يا دار أنا أحبّه محبّة بتكرار
يا دار ما تدرين خافي كنيني

إن كان ربي كاتب(ن) باقي أعمار
ما غير عمري في وجوده يزيني

و إن كان مكتوب(ن) لنا كي بالنار
يعني بعاده و الغلا ما ايعنيني

الموت أرحم قبل ما نصبح كبار
لا اشتقت له من هو بعلمه يجيني

كلمات / نايف بن عبدالله بن عبدالرحمن العُمري (العريب).
© 2024 - موقع الشعر