حفيرة لاتنادي

لـ غزلان، ، في غير مُحدد

حفيرة لاتنادي - غزلان

رجيتك ياحَفيره لا تنادي
وحيده لاتعنّي لي سنيني

سلا وقتي صغيره وسط وادي
هويت اللعب في روضه تزيني

ربيع الجو، شمال إيهب غادي
زهرها، هو مداس المهرتيني

دليله بالحياة اسم(ن) منادي
شجيره تحتها صوتن حسيني

بعيده غير أوصلها عنادي
لها ريح،و ورق ظلّه رهيني

شَعلت الضو مغيبي، ذا مرادي
رمادي حالتي لا تشعليني

نجومك كم هوَت قربي تجادي
نجومك زيّنت عالي جبيني

دهر عشتك، غريبه عن بلادي
سحبتي خطوتي كنّي سجيني

مضى عمري تمنّي لي فوادي
حَفيره لي متى صوتك يجيني!

© 2024 - موقع الشعر